Coronaberichten uit de Dapperbuurt 1: kaasboer Rob
door Geeske Hattuma
The World After #9: ‘Newness’
Kunstenaar Aimée Zito Lema, wiens solotentoonstelling in de Oude Kerk vanwege de coronacrisis van 2020 naar 2021 verplaatst is, reflecteerde op de volgende vraag: ‘Wat zijn universele mensenrechten?’ Haar bijdrage bestaat uit een korte film en de volgende tekst”:
De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, die op 10 december 1948 werd aangenomen door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, kwam voort uit de gruwelijke ervaringen van de Tweede Wereldoorlog.
Wat zouden vandaag de dag onze universele rechten moeten zijn?
Moeten we leren her-lezen? Her-schrijven?
De documentatie van een intieme ruimte, de wereld binnen in mijn huis, weken in isolatie, de sociale afstand, het wachten, het dralen van tijd en ruimte, stil, anders, als door een filter waargenomen, een verandering in perspectief. Een röntgenopname van mijn omgeving, de routines, de ruimte waar ik me veilig voel, de dingen die ik voor lief neem.
Vanuit deze intieme ruimte vraag ik me af: zijn mensenrechten überhaupt wel mogelijk als ze niet universeel zijn? Zijn mijn rechten op mijn vrijheid, mijn gezondheid, mijn liefde, mijn onderdak, mijn paspoort, mijn stem, mijn kleding, mijn eten, wel echt als ze niet universeel worden gedeeld? Hoe echt, hoe wenselijk zijn ze dan?
In deze weken van quarantaine hebben veel zaken hun gewone loop veranderd. Veel ouders zijn, net als ik, thuisdocenten geworden van onze kinderen. Leren lezen, dat doet mijn dochter deze dagen iedere dag.
Leren lezen. Leren schrijven.
door Aimée Zito Lema
Volgende verhalen
Anderhalve meter van intimiteit
Hou vol, lieve stad
Onze
partners
