J. Huizingalaan / L. Bouwmeesterstraat (Nieuw-West)
door Marie Anne Remmelink
Normaal gesproken illustreert Juliette de Wit kinderboeken, zoals de serie Spekkie en Sproet. Maar in deze bijzondere corona-tijd vielen haar zoveel uitspraken en situaties op dat ze ‘corona cartoons’ is gaan tekenen, die ze op Facebook zet.
Alles wat haar opvalt kan ze gebruiken: de enorme hoeveelheid afval op straat, bijvoorbeeld, of een kind dat roept “Ik wil naar scho=hool!” Ook zoiets: aan de ene kant de rust op straat nu er geen toeristen zijn, aan de andere de herrie in het park uit de draagbare speakers van de urban boot camp. ‘Wil je mooie billen? Down, up, down, up!’
Ze heeft niks hoeven verzinnen, zegt ze: “De cartoons zijn uit het leven gegrepen. Mensen spreken vaak zo luid, tijdens mijn wandelingen vang ik van alles op. De humor ligt op straat.” Waar ze nog aan toevoegt: ,,Nou ben ik natuurlijk ook Amsterdammer.”
Bovendien tekent ze deze snel, veel sneller dan haar tekeningen voor kinderboeken. “Ik zie iets of hoor iemand iets zeggen en ik ga snel naar huis. In tien minuten staat het erop! Het is veel leuker dan dat nette en precieze van mijn gebruikelijke werkwijze. Deze manier van werken, het slordiger en spontaner tekenen, komen de cartoons ten goede.” Voor haar is het niet alleen een manier om grip te krijgen op deze wonderlijke tijd, maar ook een ontdekking over zichzelf: “Dit blijkt ik ook te kunnen.”
Hierbij 5 van haar corona-cartoons, met tot slot haar zelfportret, getekend in het kapperloos tijdperk:
door Tracy Metz