Vuilnis / Tussen kunst en quarantaine / Oesters en champagne
door Mandra Wabäck
Het mondkapje, een bekend gezicht in de corona pandemie. Een mondkapje beschermt met name de omgeving van de drager, doordat het vochtdruppeltjes tegenhoudt die de drager uitscheidt tijdens het hoesten, praten of zingen. Veel diersoorten hebben inmiddels ook kennis gemaakt met de mondkapjes, voornamelijk de bekende blauwe wegwerpmondkapjes. De mondkapjes die hun laatste dagen in de natuur doorbrengen worden vaak gevonden of per ongeluk meegenomen door wilde dieren. Deze mondkapjes blijven hangen aan bijvoorbeeld poten van dieren, die hierin verstrikt raken. Zo heeft het Natuurhistorisch Museum van Rotterdam laatst een nieuw exemplaar toekunnen voegen aan hun verzameling; de “mondkapmeeuw”. Het dier was verstrikt geraakt in de elastiekjes van het mondkapje, en is hieraan overleden. De meeuw is opgenomen in de ‘dode dieren met een verhaal’ collectie, tussen de ‘domino-mus’ en de ‘McFlurry-egel’.
De Britse dierenbescherming RSPCA heeft in september 2020 al 900 meldingen van dieren die verstrikt waren geraakt in mondkapjes gehad. Het zijn niet alleen mondkapjes die rondzwerven over de straten, ook veel voorkomend zijn plastic handschoenen, plastic omhulsels van pakjes zakdoekjes en gebruikte zakdoekjes. Vrijwilliger Pieter Rambags, die op de Regte Hei bij Goirle afval raapt, merkt ook dat er in de natuur meer troep ligt. “Een verdubbeling. Ook afval op plekken die anders ‘schoon’ blijven.”. De hoeveelheid afval verschilt ook per locatie in Amsterdam, in Haarlemmertrekvaart ligt bijvoorbeeld minder afval dan in Westerpark.