Uit ’t raam
door Jeroen Werner
Rijksmuseum
Het Rijksmuseum heeft vaak een bijzondere rol in mijn leven. Ik ben geboren in 1944 in Amsterdam-Zuid. De jaren 1950 waren saai, er gebeurde niets spannends in ons grote katholieke gezin. Soms nam mijn vader de oudste kinderen mee naar het ‘Rijks’, zoals wij zeiden. Daar legde mijn vader uit wat er belangrijk en bijzonder was aan het schilderij De Nachtwacht.
En wie de grote stoere heren voorop waren. Bij het schilderij met de slag van Waterloo van Pieneman moesten wij onthouden waar de prins van Oranje stond en waar Wellington.
Het waren warme momenten voor mijn aandacht en mooie verhalen.
We mochten ‘gillen’ onder het Rijks van onze tante, wanneer we van zwemles afkwamen in het Zuiderbad.
Nu was het Rijks verlaten.
De stad was door het virus geveld en ik fietste er alléén onderdoor, op bevrijdingsdag 5 Mei 2020.
We zijn 75 jaar vrij en er is geen feest! Alleen een soepkar stond op het Museumplein.
Ik had geen trek in soep.
door Francine Boers
Volgende verhalen
Janna Coomans over de pest
Onze
partners
