Een Schacht van Licht
door Barbara Stewart
Lockdown-ambulance: geen handjes, wel croissantjes
Maart 2020, Nieuwmarkt Amsterdam. “Ik vind ’t ook best spannend. Daar kan ik eerlijk over zijn”. Jovanny en zijn collega vervoeren patiënten die mogelijk besmet zijn met het coronavirus. Ze worden ingeschakeld door huisartsen en brengen hen dan naar een testcentrum in Amsterdam West. Amsterdammer Jaap van den Biesen loopt sinds de lockdown over straat en spreekt mensen in hun nieuwe stadse realiteit.
“Het is niet zo dat ze per se een ambulance nodig hebben, maar om verdere besmettingen te voorkomen is het zo geregeld”, legt Jovanny uit. “Je kan ze niet zomaar in een taxi zetten, dus doen wij het”.
Nu het even rustig is, halen hij en zijn collega wat bij de AH op de uitgestorven Nieuwmarkt. Croissantjes, een salade en wat te drinken. Hun shift duurt nog tot tien uur vanavond. Ze lijken goedgemutst, maar het is geen makkelijke tijd. “Onze meerwaarde is toch wel het persoonlijke contact”, zucht Jovanny. Het zit hem duidelijk dwars. “Iemands hand vasthouden, geruststellen, dat is wat we doen”. En dat is nu heel anders. “We dragen brillen, maskers, handschoenen en een witte overall. We houden afstand. Ik mis dat stukje gevoel met de patiënten”.
Ze moeten gaan. Ik heb de neiging iets extras te zeggen, een onhandig bedankje. Maar Jovanny zwaait vrolijk en stapt in. Zo is het ook: back to work.
door Jaap van den Biesen
Volgende verhalen
Onze
partners
