Paradiso: SUSPENDED
door René Boer
Stad zonder Stedelijkheid
Een stad zonder mensen- massa's, intimiteit of nabij- heid is geen stad.
Het verlaten, stilgevallen Amsterdam werd alom geprezen, maar de kern van wat de stad de stad maakt is zoek. Deze zaal laat als tegenwicht voor de romantisering van de leegte, zien dat de stedelijkheid gemist wordt.
Aan het begin van de lockdown ging in rap tempo de stad op slot, verdwenen de mensenmassa’s en werd 1,5 meter-afstand tot de ander de norm. In de media (en op social media) werd de plots leeggelopen stad zonder meer gewaardeerd. Er werd gesteld dat ‘de stad weer van ons is’ en ‘de stad nu pas echt te zien is’, maar Amsterdam is meer dan een verzameling historische gebouwen.
Het is ook een gedeelde ruimte, waar we ons dagelijks in de dichte nabijheid van vreemden bevinden, met anderen gewoonten, geschiedenissen en levensstijlen. Door elkaar te ontmoeten, van elkaar te leren en (soms) met elkaar te botsen wordt de stedelijke samenleving gevormd. Velen zijn ook voor hun levensonderhoud afhankelijk van deze nabijheid, zoals sekswerkers, café-eigenaars of daklozenkrantverkopers.
Tegelijkertijd is de stad ook een plek waar groepen geestverwanten elkaar op kunnen zoeken en dicht opeengepakt elkaars vertrouwen kunnen voelen, gezamenlijk een cultuur kunnen delen en elkaar kunnen ondersteunen. De LGBTQIA+-gemeenschap kan niet zonder hun vaste hangouts, ongedocumenteerde vluchtelingen overleven in Amsterdam dankzij hechte netwerken en voor studenten is elkaars nabijheid een belangrijk en vormend proces.
Stedelijkheid is niet alleen de essentie van de stad, maar ook een eerste levensbehoefte. Het romantiseren van de rust en de leegte is een privilege.
Deze zaal is gecureerd door:
René Boer, stadsonderzoeker en architectuurcriticus
Sorteren op:
Onze
partners
