Vrijdagavond groep Cafe De Engelbewaarder enz. Rosarium, Vondelpark
door PMJ Franssen
Een paar dagen geleden volop in coronatijd was ik bij een grote bouwmarkt om daar iets te kopen. Er bleek een lange rij te staan. Verontrust vroeg ik aan de voor mij staande vrouw of ze enig idee had hoe lang dit zou gaan duren. Tien minuten hoogstens zei ze, zaterdag was het nog drukker en toch was je snel aan de beurt voor een karretje. Inderdaad, al gauw kwamen we bij de man die de toegang tot de karretjes regelde. Intussen was er een intensief gesprek tussen ons ontstaan. Ja, ze was de verbouwing helaas te vroeg begonnen en ze kon haar kunst niet meer kwijt op de markt. Haar B&B was ook gestopt. Ons geanimeerde gesprek bracht de BOA van dienst tot de rotsvaste conclusie ‘die twee horen bij elkaar’. Streng vroeg hij de vrouw of ze kon bewijzen dat ze niet bij mij behoorde. Nou ik heb hier mijn autosleutels, hield ze hem voor. De blikken werden op mij gericht. Ik heb fietssleutels, meldde ik. Hij wilde er niet in geloven dat we geen stel waren, zelfs niet toen we behoorlijk boos werden. Als we maar wel wisten dat mochten we binnen pratend of anderszins in contact gezien worden, dat we er dan meteen gezamenlijk uit werden gegooid. Op de loopband brieste een vrouw die alles had gevolgd nog heftig na. Dit was gewoon te gek vond ze, en wij vonden dat ook maar durfden niets meer tegen elkaar te zeggen.
13 juli 2020
door Hans van Keken
Wat speelt er zich af achter die stille gevels in de Jordaan tijdens de lockdown? Het Verhalenfestival Jordaan vroeg buurtbewoners hun verhalen in te zenden – waar denken ze aan? Wat gebeurt er in hun levens?
Acht van de verhalen werden ingesproken door acteurs uit de buurt en verwerkt in de Luisterwandeling ‘Niks te zien’.